3 skuteczne sposoby na rozwiązywanie kryzysu w zespole – sprawdzone metody dla menedżerów
Jak poradzić sobie z kryzysem w zespole? Praktyczne metody zarządzania. Wiedza rodzi się z rozmów, doświadczeń i praktyki. W Starej Drukarni — łódzkim biurowcu skupiającym pod jednym dachem firmy z różnych branż — mamy przywilej regularnych, otwartych rozmów z menedżerami, liderami zespołów i prezesami firm. To właśnie te codzienne rozmowy, a także wieloletnie doświadczenie naszego zespołu zarządzającego, dają nam wyjątkowy wgląd w wyzwania, z jakimi mierzą się współczesne zespoły.Kryzysy w pracy zespołowej są nieuniknione. Powstają często na tle różnic osobowościowych, problemów komunikacyjnych czy zmian organizacyjnych. W tym artykule przedstawiamy trzy sprawdzone sposoby na skuteczne rozwiązywanie kryzysów w zespole — metody potwierdzone zarówno badaniami, jak i praktyką naszych partnerów oraz najemców.
1. Model SCARF – neuropsychologia w zarządzaniu zespołem
- Co to jest model SCARF i dlaczego warto go znać?
Zarządzanie zespołem to dziś znacznie więcej niż ustalanie celów i kontrolowanie realizacji zadań. Menedżerowie coraz częściej stają przed wyzwaniami, które nie wynikają z braku kompetencji czy złej organizacji pracy, ale z trudnych emocji, braku zaangażowania lub cichego oporu w zespole. Skąd bierze się frustracja wśród pracowników, mimo dobrze zaplanowanych projektów? Dlaczego konflikty narastają, choć formalnie wszystko działa? Odpowiedzi na te pytania coraz częściej dostarcza neuropsychologia.
Jednym z najskuteczniejszych narzędzi rozumienia i zarządzania dynamiką zespołu jest model SCARF, opracowany przez Davida Rocka. Opiera się on na badaniach nad funkcjonowaniem mózgu i pokazuje, że ludzie podejmują decyzje i reagują na środowisko pracy nie tylko racjonalnie, ale przede wszystkim emocjonalnie — zgodnie z potrzebami zakorzenionymi w biologii i psychologii społecznej.
SCARF opisuje pięć kluczowych obszarów, które determinują nasze zachowanie i motywację w relacjach zawodowych:
- Status – potrzeba bycia docenionym i ważnym
- Certainty (Pewność) – potrzeba przewidywalności i zrozumienia zadań
- Autonomy (Autonomia) – potrzeba wpływu i kontroli nad własną pracą
- Relatedness (Relacje) – potrzeba przynależności i bycia częścią grupy
- Fairness (Sprawiedliwość) – potrzeba równego i uczciwego traktowania
Jak wdrożyć SCARF w zespole?
Wdrożenie modelu SCARF nie wymaga rewolucji organizacyjnej. To zmiana stylu komunikacji, skupiająca się na zaspokajaniu psychologicznych potrzeb ludzi, którzy tworzą zespół. Poniżej znajdziesz konkretne działania, które możesz zastosować w codziennej pracy jako lider lub menedżer.
- Stwórz przestrzeń do wyrażania opinii (status i autonomia)
Zespoły funkcjonują lepiej, gdy każdy ich członek ma poczucie wpływu na wspólną pracę. Potrzeba statusu to nie tylko chęć uznania – to także wewnętrzna potrzeba bycia traktowanym z szacunkiem i jako partner w rozmowie. Z kolei autonomia daje poczucie, że to, co robimy, wynika z naszych decyzji, a nie wyłącznie z narzuconych wytycznych.
Co możesz zrobić jako lider?
- Upewnij się, że na spotkaniach każdy ma przestrzeń, by zabrać głos – także introwertycy.
- Zadawaj pytania otwarte: „Co o tym sądzicie?”, „Jak wy byście to zrobili?”
- Zachęcaj do oddolnych inicjatyw – nawet jeśli nie są doskonałe, wspierają autonomię.
- Dziel się decyzyjnością – pozwól zespołowi samodzielnie wybrać sposób realizacji zadania, jeśli nie ma sztywnych wytycznych.
- Organizuj regularne spotkania i jasno komunikuj cele - przewidywalność i zrozumienie zadań
Brak informacji jest źródłem stresu. Niepewność co do przyszłości projektu, roli w zespole czy oczekiwań lidera może wywoływać napięcia i blokować produktywność. Potrzeba przewidywalności to jeden z najważniejszych czynników wpływających na poczucie bezpieczeństwa psychologicznego.
Co możesz wdrożyć w praktyce?
- Ustal rytm komunikacji – np. poniedziałkowe spotkania statusowe, kwartalne podsumowania, piątkowy update.
- Jasno określaj cele i priorytety zespołu – i powtarzaj je regularnie.
- Dziel się informacjami wcześniej – np. zapowiadaj zmiany projektowe lub kadrowe z wyprzedzeniem.
- Korzystaj z narzędzi do zarządzania zadaniami (np. Trello, Asana, ClickUp), by każdy wiedział, na jakim etapie są prace.
- Wspieraj kulturę zespołową i wspólne działania - buduj relacje
Przynależność to jedna z podstawowych potrzeb społecznych – również w miejscu pracy. Pracownicy, którzy czują się częścią zespołu, są bardziej skłonni do współpracy, lojalności i dzielenia się wiedzą. Izolacja, z kolei, rodzi nieufność i dystans.
Jak możesz to zbudować jako lider?
- Twórz okazje do nieformalnych spotkań – wspólne śniadania, „poranne kawy” online,
- Angażuj zespoły w wolontariaty, które nie tylko integrują ludzi, ale pomagają w budowaniu przynależność do marki oraz korzystnie wpływają na wizerunek firmy. Pozwalają na osobisty rozwój pracowników w duchu wsparcia lokalnej społeczności lub środowiska.
- Wprowadzaj pary lub małe grupy do wspólnej pracy nad zadaniami – to sprzyja relacjom.
- Celebruj sukcesy zespołowe – nawet te małe: zakończony sprint, pozytywny feedback od klienta.
- Dbaj o onboarding – nowi członkowie zespołu szybciej się adaptują, jeśli poczują się mile widziani i zaopiekowani.
- Zachowuj transparentność przy podziale zadań i nagród - sprawiedliwość
Ludzie natychmiast wyczuwają brak równości – i bardzo silnie na niego reagują. Nawet jeśli nie są bezpośrednio pokrzywdzeni, sam widok niesprawiedliwości osłabia zaufanie do lidera i całej organizacji. Potrzeba uczciwości w traktowaniu i nagradzaniu to podstawa zdrowego zespołu.
Jak działać uczciwie i transparentnie?
- Jasno komunikuj kryteria podziału zadań, premii czy awansów – dlaczego ktoś został wybrany.
- Staraj się dbać o równowagę w obciążeniu pracą – monitoruj to regularnie.
- Zbieraj feedback – pytaj, czy ludzie czują się traktowani sprawiedliwie.
- Reaguj na „ciche głosy” – jeśli ktoś w zespole ma poczucie wykluczenia, nie czekaj, aż przerodzi się to w otwarty konflikt.
Dzięki wprowadzeniu SCARF możesz systemowo zmniejszać napięcia w zespole, podnosić poziom zaangażowania, a przede wszystkim — działać z wyprzedzeniem, zanim kryzys urośnie do punktu zapalnego. To narzędzie, które łączy KPI z empatycznym przywództwem — i dlatego działa.
2. Storytelling – buduj zaufanie przez historie
Czy rozwiązywanie konfliktów może opierać się na... opowieściach? Tak – metoda storytellingu pomaga zespołom lepiej się zrozumieć i złagodzić napięcia przez dzielenie się doświadczeniami. Gdy członkowie zespołu opowiadają o swoich emocjach, wartościach czy trudnościach — zaczyna budować się empatia i zaufanie. Jak pokazują badania Paul’a Zaka (neuroekonomisty z Claremont Graduate University), dobrze opowiedziana historia:
- uruchamia oksytocynę – neuroprzekaźnik odpowiedzialny za empatię i zaufanie,
- zmniejsza opór emocjonalny,
- sprzyja podejmowaniu decyzji prospołecznych.
Jak storytelling pomaga w sytuacji kryzysowej? W chwilach konfliktu, napięcia lub spadku morale zespół często potrzebuje zrozumienia, a nie tylko instrukcji. Storytelling może:
- zmniejszyć napięcie, bo daje emocjom bezpieczne ujście,
- pomóc członkom zespołu zobaczyć siebie nawzajem – nie tylko jako „kolejnego uczestnika konfliktu”, ale jako ludzi z historią, emocjami, intencjami,
- przypomnieć wspólne cele, wartości i tożsamość zespołu, które mogą być chwilowo zagubione.
Przykład zastosowania:
Zamiast zaczynać trudne spotkanie od „omówienia problemów”, zacznij od pytania:
„Czy ktoś może opowiedzieć, jak przeżył ten ostatni trudny tydzień? Co było dla was najtrudniejsze? A co pomogło przetrwać?”
Wysłuchanie historii z różnych punktów widzenia buduje empatię, a niekiedy ujawnia niewidoczne dotąd źródła napięcia (np. presję czasową, poczucie wykluczenia, konflikt wartości).
Jak zastosować storytelling w zespole?
- Wprowadź krótkie „check-iny” na początku spotkań zespołowych, np. „Co ostatnio dało ci satysfakcję w pracy?” lub „Co było dla ciebie największym wyzwaniem?”
- Pozwól ludziom dzielić się historiami sukcesów i trudności, zanim nagromadzi się frustracja.
- Zamiast unikać tematów trudnych, omawiaj je w formie opowieści, np.: „Co się wydarzyło?”, „Czego się nauczyliśmy?”, „Jakie emocje temu towarzyszyły?”
To wzmacnia odporność zespołu i pokazuje, że porażki są naturalną częścią rozwoju.
Trenuj aktywne słuchanie
- Storytelling działa tylko wtedy, gdy zespół czuje, że jest naprawdę słuchany – a nie oceniany. Używaj pytań otwartych i dopytuj, unikaj przerywania.
Dzięki tej metodzie zespół przestaje widzieć siebie jako zbiór jednostek, a zaczyna funkcjonować jako spójna społeczność, gdzie każdy jej członek ma swoją historię opartą na własnych doświadczeniach.
3. Facylitacja – kiedy warto sięgnąć po wsparcie?
W trudnych sytuacjach warto rozważyć facylitację — proces, w którym neutralna osoba wspiera zespół w dojściu do porozumienia.
Może to być ktoś z organizacji - facylitator wewnętrzny - zna zespół i realia firmy - może być odbierany jako stronniczy albo profesjonalny mediator zewnętrzny - wnosi świeżą perspektywę i neutralność, ale potrzebuje czasu na zrozumienie kontekstu
Na czym polega facylitacja?
Proces ten polega na grupowej pracy członków zespołów i pozwala:
- otwarcie mówić o problemach bez oceniania,
- słuchać siebie nawzajem z szacunkiem,
- dojść do wspólnych wniosków i decyzji, nawet w trudnych emocjonalnie sytuacjach.
Facylitacja opiera się na aktywnym słuchaniu, zadawaniu pytań, pozwalających zagłębić się w temat i zrozumieć problem oraz na moderowaniu rozmowy w taki sposób, by nie przerywać procesu autorefleksji zespołu. Proces ten działa nie tylko jako technika zarządzania, ale także jako element budowania kultury współpracy i zaufania.
Jak facylitacja pomaga w sytuacjach kryzysowych?
W kryzysie ludzie często działają impulsywnie, reagują emocjonalnie lub wycofują się, a Facylitacja:
- spowalnia tempo reakcji – pozwala na refleksję i zrozumienie emocji, zanim przejdzie się do działania,
- pozwala oddzielić fakty od emocji – w przypadku konfliktów często emocje przeplatają się z faktami, facylitacja pozwala na oddzielenie jednych od drugich,
- zmniejsza polaryzację – każda strona czuje się wysłuchana i zrozumiana, co redukuje poczucie konieczności „walki”,
- wspiera wspólne szukanie rozwiązań zamiast wzajemnego obwiniania się.
Przykład zastosowania:
Zamiast „rozwiązywać konflikt między osobami X i Y”, lider może powiedzieć:
„Chciałbym, żebyśmy jako zespół porozmawiali o tym, jak się ostatnio pracowało. Jakie napięcia zauważacie? Co może za nimi stać? Czego potrzebujecie, żeby lepiej się dogadywać?”
Facylitator (to może być menedżer, HR lub osoba z zewnątrz) nie sugeruje rozwiązań – jego zadaniem jest pomóc ludziom zobaczyć problem w szerszym kontekście, wyrazić emocje i dojść do wspólnych ustaleń.
Jak zastosować facylitację w codziennej pracy?
- Zatrzymaj się i wysłuchaj
W sytuacjach trudnych pierwszym krokiem jest stworzenie przestrzeni do rozmowy. Warto tu skorzystać z odpowiednio zaprojektowanej przestrzeni np. sali konferencyjnej lub szkoleniowej, która stworzy poczucie otwartości i bezpieczeństwa. Upewnij się, że każdy ma szansę się wypowiedzieć – nawet jeśli emocje są silne. Powiedz: „Chciałbym, żeby każdy powiedział, jak widzi tę sytuację – bez ocen, tylko z własnej perspektywy”.
Efekt: Ludzie czują się wysłuchani, co często samo w sobie rozbraja napięcie.
- Oddziel fakty od interpretacji
W konflikcie często mieszamy fakty z emocjami. Pomóż zespołowi je rozdzielić. Zamiast: „On zawsze się spóźnia i nic nie robi”, pytaj: „Kiedy dokładnie to miało miejsce? Jakie były tego konsekwencje?”.
Efekt: Rozmowa przechodzi z poziomu emocji na poziom faktów.
- Włącz zespół w poszukiwanie rozwiązania
Zamiast narzucać rozwiązanie – zapytaj: „Co możemy wspólnie zrobić, żeby ta sytuacja się nie powtórzyła?” To aktywizuje zespół i wprowadza współodpowiedzialność.
Efekt: Zespół wspólnie dochodzi do wniosków, co zwiększa ich trwałość i akceptację.
- Zamknij proces z konkretem
Facylitacja nie może kończyć się jedynie „rozmową o emocjach”. Zadbaj, by każda trudna rozmowa kończyła się konkretnym ustaleniem: co robimy, kto jest za to odpowiedzialny, do kiedy. Możesz spisać to w prostym mailu lub w systemie.
Efekt: Dajesz poczucie zamknięcia tematu i tworzysz ramy do rozliczalności.
- Poproś o pomoc facylitatora zewnętrznego w trudnych sytuacjach
Gdy konflikt eskaluje, warto zaprosić osobę spoza zespołu, która profesjonalnie przeprowadzi spotkanie naprawcze – z zachowaniem neutralności i uważności na emocje.
Kluczem jest wczesna reakcja – im szybciej zareagujesz, tym większa szansa na skuteczne rozwiązanie.
Podsumowanie
Zarządzanie zespołem to nie tylko planowanie zadań, ale przede wszystkim zarządzanie relacjami, emocjami i napięciami. Kryzysy są naturalną częścią życia organizacyjnego, ale nie muszą prowadzić do chaosu. Dzięki modelowi SCARF, storytellingowi i świadomej facylitacji możesz nie tylko skutecznie rozwiązywać konflikty, ale także wzmacniać zespół i tworzyć trwałe fundamenty pod efektywną współpracę.
Chcesz dowiedzieć się więcej?
Będzie nam bardzo miło jeśli odwiedzisz i zaobserwujesz nasz profil na Linkedin - właśnie tam dzielimy się naszą wiedzą i doświadczeniem z zakresu świadomego zarządzania zespołem, a także wieloma innymi ciekawymi tematami ze świata biznesu a także sztuki.